Oso esker txarrekoak izan ohi dira denboraldi amaierak sailkapenaren erdikaldean kateatuta gelditu zarenean. Baliozko helbururik gabe, motibazioa aurkitu ezin, lehiaketak derrigor aurkezten dituen zailtasunei aurre egiteko prestutasuna desagertzen da eta nagikerian eta errazkerian jaurtitzeko arriskua jasaten da. Emaitza onen balioa ez antzeman eta emaitza txarrak pilatzen dira, erremediorik gabe.
Tamalez, pasa den larunbatean, sintoma edo zantzu hauek erakutsi zituen Laskorainek Izkepot talde arabarraren bisitan. Horitxoak fede ahularekin kantxaratu ziren eta talde moduan borrokatzeko grinak ere ez zuen behar bezainbeste iraun, gauzak malda gora ipini ziren arte doi doi.
Kontakizuna sinplea da. Laudiotarrena izan zen partida hasieraren ostean, ikastolakoak ondo erreakzionatu zuten, minutu luzez neurketa orekatu bat ikusteko parada izan genuelarik. Murgi mirakusaren banakoaren ondoren, arabarrek bigarrengoz aurrea hartu zuten eta Usabalgo markagailuak 1-2 adierazten zuen atsedenaldian.
Bigarren zatia bikain hasi zen etxekoentzat. Joko erritmoa igo eta partida erabat ireki zuten, gol aukera dezentetaz gozatuaz binakorako. Atezain arabarraren erruz berdinketa ordea ez zen etorri eta gutxien espero genuenean, zorigaitzeko minutu batean, lehendabizi faltaz eta kontraerasoan ondoren, laudiotarrek 1-4koa ipini zuten.
Ondoren gertatutakoa izan zen tamalgarriena, azken minutu horietan horitxoek errazegi eman baitzuten amore, errazegi utzi baitzuten talde lanean sinesten eta transmititu edo igorri zituzten sentsazioak mentalitate ahularenak izan baitziren. Partidoak galtzea normala da, baina betidanik laskoraindarren ezaugarria izan den lehiakortasuna eta harrotasuna ez erakustea bai da larria. Zubillagaren gola eta arabarren 2-5ekoa anekdota hutsa izan ziren.
Jardunaldi bat gelditzen da txapelketa amaierarako eta Laskorainek Elorrion izango du aukera denboraldia beste modu batera amaitzeko. Horretarako, presidente ipar amerikar bat parafraseatuaz, laskoraindar bakoitzak taldeak beragatik zer egin dezakeen pentsatzeari utzi eta berak taldearengatik zer egin dezakeen ausnartu beharko du. Astebete dago horretarako, Elorrion garaipena lortzeak balio handia bait du, azkeneko aldiz zamarra horitxoa jantziko duten jokalariengatik bada ere.
Burumakur eta kopetilun irten ziren Usabaldik Javi delegatua, Alonso eta Eski entrenatzaileak eta Domentxe, Telleria, Lander, Saldias, Zubillaga, Barriola, Murgi, Gil, Amatriain eta Endika jokalariak.
Tamalez, pasa den larunbatean, sintoma edo zantzu hauek erakutsi zituen Laskorainek Izkepot talde arabarraren bisitan. Horitxoak fede ahularekin kantxaratu ziren eta talde moduan borrokatzeko grinak ere ez zuen behar bezainbeste iraun, gauzak malda gora ipini ziren arte doi doi.
Kontakizuna sinplea da. Laudiotarrena izan zen partida hasieraren ostean, ikastolakoak ondo erreakzionatu zuten, minutu luzez neurketa orekatu bat ikusteko parada izan genuelarik. Murgi mirakusaren banakoaren ondoren, arabarrek bigarrengoz aurrea hartu zuten eta Usabalgo markagailuak 1-2 adierazten zuen atsedenaldian.
Bigarren zatia bikain hasi zen etxekoentzat. Joko erritmoa igo eta partida erabat ireki zuten, gol aukera dezentetaz gozatuaz binakorako. Atezain arabarraren erruz berdinketa ordea ez zen etorri eta gutxien espero genuenean, zorigaitzeko minutu batean, lehendabizi faltaz eta kontraerasoan ondoren, laudiotarrek 1-4koa ipini zuten.
Ondoren gertatutakoa izan zen tamalgarriena, azken minutu horietan horitxoek errazegi eman baitzuten amore, errazegi utzi baitzuten talde lanean sinesten eta transmititu edo igorri zituzten sentsazioak mentalitate ahularenak izan baitziren. Partidoak galtzea normala da, baina betidanik laskoraindarren ezaugarria izan den lehiakortasuna eta harrotasuna ez erakustea bai da larria. Zubillagaren gola eta arabarren 2-5ekoa anekdota hutsa izan ziren.
Jardunaldi bat gelditzen da txapelketa amaierarako eta Laskorainek Elorrion izango du aukera denboraldia beste modu batera amaitzeko. Horretarako, presidente ipar amerikar bat parafraseatuaz, laskoraindar bakoitzak taldeak beragatik zer egin dezakeen pentsatzeari utzi eta berak taldearengatik zer egin dezakeen ausnartu beharko du. Astebete dago horretarako, Elorrion garaipena lortzeak balio handia bait du, azkeneko aldiz zamarra horitxoa jantziko duten jokalariengatik bada ere.
Burumakur eta kopetilun irten ziren Usabaldik Javi delegatua, Alonso eta Eski entrenatzaileak eta Domentxe, Telleria, Lander, Saldias, Zubillaga, Barriola, Murgi, Gil, Amatriain eta Endika jokalariak.
Eski
No hay comentarios:
Publicar un comentario